Heppie Tour naar avonturenboerderij Molenwaard
Het is maandagochtend en ik word wakker door de wekker, ik weet gelijk dat er vandaag ‘iets’ is. Is het mijn verjaardag? Is het kerst? Ohhh het is vandaag de 'Heppie Tour' dag!
Ik vlieg mijn bed uit, onder de douche door, hup schone kleren aan, eten en gaan…
Ik rij naar Moerkapelle en als ik daar de straat in rij zie ik al de Heppie dubbeldekker- bus klaarstaan.
Co de vrolijke, gepensioneerde buschauffeur staat me al op te wachten en om klokslag 9 uur rijden we daar weg om nog meer gezinnen op te pikken in Moordrecht en Nieuwerkerk. In Nieuwerkerk stapt de grootste groep in en ook mijn collega (steun en toeverlaat) Fatiha. Uiteindelijk vertrekken we met 52 personen richting Groot Ammers. De gezinnen waren van tevoren geselecteerd en uitgenodigd door stichting ZO!. Het zijn allemaal gezinnen die het niet zo makkelijk hebben gehad het laatste jaar (of jaren), gezinnen die echt even een uitje konden gebruiken.
De stemming zat er goed in en de kinderen vonden de busreis al helemaal geweldig. Samen met nog 3 andere bussen van st. Heppie arriveerde we bij Avonturenboerderij Molenwaard in Groot Ammers. De vrijwilligers van deze organisatie kwamen in de bus de toegangskaartjes en consumptiebonnen uitdelen en vervolgens konden we het park in.
De weergoden waren ons goed gestemd want het is praktisch de hele dag droog gebleven. Ik moet ook eerlijk bekennen dat ik van tevoren wel een schietgebedje heb gedaan (meerdere). Volgens Co (de buschauffeur) heeft dat goed geholpen. Want af en toe kwam zelfs de zon door. Terwijl het in heel Nederland regende.
In het park mocht iedereen zijn eigen gang gaan. Het was heerlijk om daar rond te wandelen en iedereen te zien genieten. Fatiha en ik zijn het park zeker 2 keer rond geweest (7000 stappen) en hebben staan kijken naar ‘onze’ gezinnen. Wat was het heerlijk om die glunderende koppies te zien bij het pony rijden, bij de liedjes van Fien en Teun en varend in een bootje rond het park.
Om kwart over 3 gingen we weer verzamelen vooraan in het park en om half 4 reed de bus ons weer terug naar Zuidplas. En de kinderen? Die waren lekker rustig op de terug weg en toen ik achterom keek lag er een papa in diepe slaap met een tevreden glimlach om zijn lippen.
